Resident Kychte Monét - Manntrov

In een rustige buurt, met veel groen in de omgeving, ligt het huis van Kychte. Dit grote huis bied onderdak aan zijn vrouw, kinderen en personeel. Een ieder is welkom om hier Kychte op te komen zoeken nu hij met pensioen is.
Grote kamers en logeer kamers bieden de gelegenheid om te verblijven als gast, tevens bied de grote binnenplaats ruimte voor training van lichaam en geest. Een klein altaar in het teken van the Family staat op de binnenplaats. Het personeel is vriendelijk en zorgt goed voor hun meerdere, net als wat hun meerdere deed in zijn oude functie.

S'avonds in het licht van de maan, klinkt het op de binnenplaats van Kychte zijn huis erg gezellig. Verscheidene mensen zijn aanwezig voor een borrel. De kinderen hollen door de gasten heen en zijn druk met hun spel. De gasten borrelen en praten gezellig met elkaar.

Kycht loopt naar de verhoogde veranda en schraapt zijn stem. De aanwezigen worden stil en wenden hun aandacht naar de oud leider van het bestuur. Ook Kychte zijn kinderen zijn stil en komen vooraan bij hun vader staan.

"Gegroet alle aanwezigen, ik heet u allen welkom op mijn eerste avond als pensionaris. Deze eerste avond luidt ik mijn volgende periode in, mijn periode van zelf reflectie. Naar jaren te hebben gewerkt aan en voor Muertach is het tijd dat ik werk aan mijzelf en mijn gezin. Geen onvereachtte reizen naar andere werelden of de Vortex.
Ik wil jullie allen bedanken voor jullie steun en jullie vertrouwen als jullie meester. Wij nemen geen afscheidt van elkaar, wij luidden een nieuwe samenwerking in vanaf vanavond."

De aanwezigen klappen en het feestje verdert zich voor tot in de late uurtjes van de nacht.

Het is een mooie middag, de zon schijnt en iedereen is vrolijk.
Kychte zit thuis in zijn binnenplaats, in zijn stoel kijkend hoe zijn kinderen aan het leren zijn bij hun meester.

Steward en personeel loopt af en aan, ze zijn druk met allerlei zaken aan Kychte voor te leggen. Ene moment komen ze met papieren aan die getekend moeten worden, ander moment met flessen wijn waar een keuze uitgemaakt moet worden.

De rust die het huis vult is te voelen, een kalme bries van serenity beroerd een ieder die zich in het huis bevindt.

Op deze regenachtige dag, is het druk op de binnenplaats van het huis van Kychte. Meerdere Militia staan bij deuren en lopen wacht in het kwartier waar familie Monét woont.
Kychte loopt heen en weer op de binnenplaats in een diep denkende houding, heen en weer. Meerdere staff leden benaderen hem, maar hij wuift veel personeel weg.

Op een regenachtige middag op Muertach, Is het rustig in het resident van Kychte. Het personeel is druk met de zaken van alle dag. De kinderen spelen in de plassen op de binnenplaats en spetteren zonder zorgen.
Kychte loopt rustig over zijn binnenplaats en kijkt op als een van de kinderen gilt omdat zij nat gespetterd wordt door een ander. Een glimlach verschijnt op zijn gezicht en Kychte loopt verder, diep in gedachten verzonken.

Op deze regenachtige dag is er niet veel activiteit te bekennen in en rondom het huis, het ziet er verlaten uit. Uit een donkere hoek van de binnenplaats komen Kychte en Rafaël binnen gelopen.

"Welkom Rafaël in mijn woning, de kinderen zijn er niet en de meeste van mijn staff leden zijn weg"

Kychte loopt naar een overkapping waar thee en wat te eten staat

"Ga lekker zitten en eet met mij mee Raf"

Een steward komt aangelopen zodra de twee richting het tafeltje lopen en neem hun jassen aan.

Rafaël wuift met zijn rechterhand de steward weg en houd zijn jas en mantel aan. Dan loopt hij naar de plaats waar thee staat en schenkt in, en ruikt aan zijn kopje.

Hij mompelt wat woorden, terwijl hij zijn linkerhand op zijn borst houd, en neemt daarna een slok van zijn thee. Terwijl hij naar de regenbui staart, een blik van serieusheid in zijn ogen.

"Vertrouw je de thee niet, Rafaël? Protection from poison, altijd handig"

Kychte knipoogt bij het zeggen ervan

"Wat een heerlijk weer, het drupt zacht en de warme invloeden van het weer komen een elk te gemoed"

Kychte biedt wat lekkers aan in de vorm van een simpel zoetig hapje

"What do you think I was mumbling about after smelling the tea?"

Klinkt Rafaël's rhetorische vraag, waarna een glimlach vormt.

"Thank you, your hospitality sure outweighs that of a lot of beings in creation."

Rafaël neemt een hap van het aangeboden lekkernij.

"But to call this weather nice, is like calling the vortex a place for a nice vacation. Don't get me wrong though, don't want to judge this world wrongly, but it has it's flaws, namely the weather."

It's been some time since I saw a decent house with the proper additions."

Rafaël wijst losjes bij die laatste verwoording naar de stewards.

"I want to talk to you about something else, something personal, I need your advice."

Kychte glimlacht naar Rafaël

"Menig jaar in en uit in armoede geleeft en nu ben ik hier...alles kost tijd. En wat het weer betreft, naarmate de wereld steeds meer op zijn retour is, merk ik dat het weer ook steeds meer veranderd"

Kycht kijkt Raf serieus aan

"Vertel mijnheer, waar kan ik je mee helpen?"

"It is a rather sensitive, personal matter, and not for out here in the open."

Rafaël kijkt om zich heen, observerend of er anderen los van de stewards mee kunnen luisteren.

Kychte staat op met zijn kop thee

"laten we naar mijn studeerkamer gaan, daar hebben we alle rust"

Binnen in het huis is het goed aangekleedt en er staan overal wel trinkets en hangen schilderijen van personen en objecten.
In het huis lopen verschillende bedienden en uiteraard ook de steward.

"Wij willen niet gestoord worden" zegt Kychte tegen de steward en knikt naar hem beleeft. Waarop de steward antwoord "uiteraard meneer Monét"

In de studeerkamer staan allerlei trinkets, van schalen tot bekers, van stukken pilaren tot uurglazen.

Kychte wijst naar twee stoelen en een tafeltje

"ga lekker zitten Rafaël"

Het regent op deze sluimerige dag op Muertach, Kychte loopt over zijn binnenplaats door de regen, nauwelijks opmerkend loopt hij door een plas heen.
Met neergeslagen schouders loopt hij doelloos een rondje en kijkt af en toe naar de lucht en zucht dan een keer.

De steward komt langs met een kop thee en Kychte neemt deze aan. De stoom die van de thee afkomt blijft lang hangen in dit sluimerige weer.

Met weer een diepe zucht loopt Kychte door over zijn binnenplaats.

Op deze droge middag, loopt Kychte door zijn binnenplaats. Heen en weer, aan het ijsberen. Een stomend kop thee staat op een tafel.

Een pijnzend gelaatbtreft hem, en hij gaat zitten. Neem het kop thee in zijn handen en drinkt, hij ontspant erbij en zijn houding word relaxt.

Na dat zijnkop thee op heeft, loopt hij met een leeg kopje terug naar binnen. Al neuriënd loopt hij gemakkelijk door zijn huis.