De Academie

Op ongeveer een kwartier lopen voor de geoefende wandelaar, ligt sinds 567 A.F. net buiten Muertach in het zuid-oosten, de Academie voor experimentele magie en vechtkunst. Het gebouw is al snel te zien. Hoewel nog maar een klein deel daadwerkelijk af en in gebruik is, rijzen twee hoge torens al gauw boven de bomen uit.  Op het oog lijkt het gebouw meer op een klooster dan iets anders.

Staand voor de poort wordt je overschaduwd door de grootsheid van de voorgevel. Grote zware houten deuren met daarin een kleinere deur, en twee enorme torens, wijzend naar de lucht. Het gebouw bestaat uit grote brokken steen die veelal zwart geblakerd zijn. De bouwstijl valt uit de toon bij wat je ziet in de stad.

Het oorspronkelijke, en toekomstige doel van de academie is, om magiërs en vechters te trainen op elkaars vaardigheden. Nieuwe samenwerkingsvormen te creëren en creatief te zijn met zowel magische als vechtvaardigheden. Echter, Muertach heeft lange tijd in zware tijden gezeten, en zit dat eigenlijk nog steeds.

Voorlopig heeft de academie een belangrijk nevendoel, namelijk; Het bieden van onderdak en andere eerste levensbehoeften voor hen die dat het meest nodig hebben. In ruil voor diensten of gebruiksvoorwerpen, is in feite iedereen welkom. Samen werken we op die manier aan een sterker, beter Muertach. Op weg naar herstelde glorie.

Eens de kar in Muertach aankomt wenst Gwyndion Sophia veel sterkte en begeeft zich te voet verder naar de academie. Wanneer het gebouw in zicht komt bestudeert hij de structuur en eenmaal bij het gebouw klopt hij met zijn vuist op de muur op enkele plaatsen. Na dit een paar keer te doen knikt hij tevreden en wandelt hij naar de poort waar hij met een opgeluchte zucht zijn spullen neerlegt en op de poort klopt.

Terwijl ze op weg is van de bibliotheek naar haar kamer, loopt Eydis langs de poort van de Academie. Na het horen van geklop kijkt ze om haar heen en merkt dat er verder niemand is om de deur open te doen voor de bezoeker, dus besluit ze het zelf te doen.

"Hoi Gwyndion, kom binnen!" zegt ze zodra ze ziet wie het is en laat hem vervolgens langs haar passeren.

Gwyndion glimlacht wanneer hij haar ziet en stapt binnen. "Bedankt om me binnen te laten, ik was al bezorgd dat er niemand meer aanwezig was. Kan ik hier vanavond overnachten als het niet teveel moeite is? Ik zou morgen graag wat opzoekwerk doen in de bibliotheek en zo mogelijk wat vragen stellen". Gwyndions gezicht betrekt en hij kijkt schoorvoetend naar zijn voeten wanneer hij zegt" Ik zou mogelijk ook graag wat zaken met je willen bespreken over de factie..."

"Dat zullen we even met Bartholomeus moeten overleggen," antwoordt Eydis op de vraag over een mogelijke overnachting. "Zelf kan ik je helpen in de bibliotheek, aangezien dat mijn domein is. Hopelijk kan ik je vragen ook beantwoorden. Daarnaast ben ik erg geïnteresseerd in wat je wil bespreken over de factie. Ik heb een kantoortje naast de bibliotheek. Ik denk dat we daar het beste even heen kunnen gaan."

Eydis leidt Gwyndion naar de bibliotheek. Ze lopen langs rijen en rijen boekenkasten, waarna ze uiteindelijk uitkomen bij een  houten deur. Ze laat Gwyndion het kantoortje binnen nadat ze het heeft ontgrendeld.

De kleine, doorleefde ruimte is opgeruimd. Er staan kasten vol boeken uit haar privécollectie en langs de muren staan ladekastjes. Op het grote houten bureau staat een leesstandaard met een opengeslagen boek dat ze momenteel aan het schrijven is. Het licht valt naar binnen door een enkel raampje in de muur tegenover de deur. Het glas is opgebouwd uit kleine gekleurde fragmenten glas in lood, waardoor er een mooi lichtspel op het bureaublad te zien is. Het plafond is laag, waardoor het lijkt alsof de ruimte eerder heeft gediend als een ruime bezemkast.

Gwyndion kijkt nieuwsgierig kijkt nieuwsgierig rond terwijl hij Eydis volgt en stopt links en rechts kort bij een kast en kijkt soms verlangend naar een bepaald boek. Wanneer hij merkt dat Eydis doorgewandeld is rent hij achter haar aan en vertelt haar "Het is geen probleem als ik niet kan overnachten, ik kan hopelijk ook bij Sophia aankloppen, een wandeling is ook al eens gezond".

Eenmaal in het kantoor kijkt Gwyndion even rond en een wenkbrauw klimt omhoog maar hij schudt even zijn hoofd zonder wat te zeggen. Hij richt zijn aandacht terug op Eydis en vertelt haar "Ik wil je alvast bedanken voor je tijd, ik vermoed dat je nog tal van andere taken hebt dus ik waardeer het zeker. Ik zal het beste eerst met de meer aangename onderwerpen beginnen...Nadien zou ik ook graag je mening over het verloop van onze missie in de handelspost horen. Zoals je mogelijk weet probeer ik momenteel met Glyphs te werken...enige naslagwerken die je hierover hebt zou waardevolle extra kennis zijn.". "Via mijn studies heb ik met magie leren werken, glyphs hebben me al meer over krachtstromen van magie geleerd. Nu heb ik gehoord dat magiers portalen kunnen opsporen, weet u daar mogelijk meer over?".

Gwyndion aarzelt even en haalt dieper alvorens onzeker verder te praten "Ik....ik ben ook soms teleurgesteld in wat ik kan doen, zoveel van mijn magie had nauwelijks effect op de ondoden...zelfs mijn windstoten hadden nauwelijks impact op sommigen..". Gwyndion slikt even en zijn ogen lijken alsof hij kilometers weg is voor hij verder praat "Gelukkig waren er andere sterke mensen van Wyvern maar ik ben bang dat er ooit terug mensen sterven door mijn...incompetentie....Ik ben op zoek naar manieren om elementaire kracht te beinvloeden, om deze te vergroten of juist manieren waarop deze van anderen geblokkeerd kan worden..."

Bartho dacht dat hij iets hoorde maar wist het niet zeker. Enigszins nieuwsgierig zoekt hij naar geluiden en komt op de stemmen af. Er wordt aan de deur geklopt. "Eydis?"

Eydis knikt terwijl Gwyndion aan het woord is. Dan hoort ze geklop op de deur en Bartho's stem.

"Ah, daar is Bartho. Ik laat hem even binnen, oké?" zegt ze tegen Gwyndion. Ze hoeft maar een paar stappen te zetten voor ze bij de deur is om hem open te doen.

"Hoi Bartho, kom binnen!" Terwijl ze met zijn drieën in het kleine kamertje staan, weet Eydis een tweetal stoelen bij een paar tafeltjes weg te halen. Ze zet ze naast elkaar neer en neemt zelf plaats aan haar bureau.

"Zo, volgens mij hebben we genoeg gespreksstof... Gwyndion, vind je het goed om de zaken die je met mij wilde bespreken ook met Bartho te delen?"

Gwyndion bijt op zijn onderlip en tikt even met zijn vingers in zijn nek voor zijn hoofd te schudden. "Neen dat is geen probleem...ik zou graag enige discretie hebben rond wat we bespreken maar Bartholomeus heeft zeker mijn vertrouwen alv erdient". Gwyndion kucht zachtjes en zegt dan "Het lijkt me ook wat onbeleefd om hem buiten te sluiten in zijn eigen academie, ik ben hier tenslotte een gast op Muertach. Heb je het liefste dat ik het nog even samenvat of vullen we hem gaandeweg in?"

Bartholomeus blijft nog even staan wanneer de andere twee gaan zitten. Hij kijkt nieuwsgierig van Gwyndion naar Eydis, dan weer terug. "Ik ben wel heel benieuwd waar we het over gaan hebben." Hij legt wat papieren die hij bij zich had op het bureau van Eydis, waarna hij zich in de meest comfortabele stoel in de kamer laat zakken alsof hij alle tijd van de wereld heeft. Geinteresseerd kijkt hij de twee aan. "Nou, brandt maar los!"

Eydis pakt de papieren en legt ze zonder te kijken wat erop staat in haar bureaula. Eydis kijkt beide heren even aan.

"Ik denk dat het het handigst is als je nog eventjes samenvat wat je net hebt gezegd. Dan heeft Bartho dezelfde voorkennis als ik. Daarnaast is het natuurlijk vanzelfsprekend dat wat hier gezegd wordt, binnen de Academie blijft. We weten allemaal hoe waardevol informatie is."

Knikt zachtjes en begint dan de punten af te tellen op zijn vingers "In de eerste plaats zou ik graag jullie mening horen over onze missie bij de handelspost. Wanneer ik bepaalde berichten hoor betwijfel ik de mate waarin het probleem is opgelost maar ik bedoel dan ook hoe we dit probleem als factie aangepakt hebben...Ik besef dat ik nieuw ben bij de factie maar..." Gwyndion aarzelt even en zucht "...ik had eerder het gevoel dat de factie genegeerd werd en enkele mensen zonder enige inspraak alles naar zich toetrokken.".

Hij tilt zijn handen samen en knijpt zijn handen samen in vuisten voor ze te laten zakken "Het was ook de zoveelste keer dat mijn...onmacht...me verhinderde andere mensen voldoende te helpen en elke keer dat er gevaar is vrees ik dat er iemand door kan sterven of ik iemand anders in gevaar breng...". Hij is even stil en zegt met een stille stem "Er zijn nog diverse andere onderwerpen zoals  onderzoek naar elementals en andere zaken maar de factiesituatie en mijn magische potentie, of gebrek eraan, baart me momenteel het meeste zorgen..."

Eydis kijkt bedrukt terwijl ze Gwyndions zorgen aanhoort. Ze strijkt afwezig met een hand door haar haar.

"Ik moet zeggen dat ik het met je eens ben over hoe de factie bepaalde zaken heeft aangepakt bij de handelspost. Ik denk dat we er rekening mee moeten houden dat mensen radeloos waren en natuurlijk speelden de nachtmerries en visioenen ook mee. Toch is dat geen excuus. Er was totaal geen toevoer van informatie mijn kant op, terwijl wel van mij wordt verwacht dat ik over die informatie beschik. Dat stoorde mij persoonlijk ook enorm. Daarnaast zag ik een kant van Wyvern die ik nog niet kende: een nonchalante houding tegenover moord. De ondoden die wij op bezoek hebben gehad zijn zonder meer doodgestoken. Waarom? Omdat mensen ze vervelend vonden worden. Ze hebben ons niets aangedaan, maar toch moesten ze hun kortstondige veiligheid bekopen met hun leven. Begrijp me niet verkeerd, ik ben ook vrij nieuw in de factie, dus het kan zijn dat ik Wyvern gewoon verkeerd had ingeschat, maar ik kan je zeggen dat het mij ook allemaal verraste. Ik hoop in ieder geval dat we een stuk georganiseerder en doordachter te werk zullen gaan in de toekomst."

Eydis begint aan een vel papier te plukken dat voor haar op het bureau ligt. "Wat betreft jouw onmacht... Ik denk niet dat jij niets kunt betekenen voor de factie. Integendeel, ik denk dat jij vanuit jouw onderschatte positie heel veel kan bereiken. De leden van Wyvern zouden dat juist moeten begrijpen. Zelfs het kleinste zuchtje wind kan uitgroeien tot een orkaan. Ik zal niet ontkennen dat er een zekere hiërarchie heerst. Ik worstel er ook elke dag mee. Ik ben van mening dat ik op de hoogte moet zijn van wat er onder andere door de factietop besproken wordt. Toch voel ik me soms niet welkom. Ik ben dan het type dat voor zichzelf opkomt en strijdt voor haar ambities. Ik begrijp dat niet iedereen zo is. Het klinkt misschien heel vervelend, maar ik denk dat je je in dat opzicht nog moet bewijzen. Vind ik dat dat nodig is? Nee, zeker niet. Kijk, verschil moet er zijn, want anders hebben we te maken met chaos. Toch moet elk lid, naar mijn mening, gelijk behandeld worden."

Eydis kijkt Bartho aan. "Wat vind jij?"

Bartho hoort het allemaal eens aan en bedenkt hoe hij zijn antwoord gaat formuleren. Hij kijkt eens om zich heen en realiseert zich dat dit mogelijk de veiligste plek ooit is om te praten. Hij begint. "Toen wij aankwamen op de handelspost, waren zijn er in enkele dagen 3 wachters gek geworden, verdwenen of gesloopt. In diezelfde dagen zijn Lisas, Quilh en ik ook gekke dingen gaan zien, visioenen, dromen, nachtmerries eigenlijk. Tegen de tijd dat de factie kwam hebben wij al meer waanzin gezien dan de rest bij elkaar. Toch heb ik mij staande kunnen houden. Wat mij brengt op een stukje walging. Ik ben oprecht verdwaasd door de stupiditeit van sommigen in onze factie. Ik ben kwaad om het slechte leiderschap, ik heb spijt, van de twee seconds die we hebben. Ik heb spijt, omdat we monsters waren, monsters tegenover mensen die afgeslacht zijn terwijl ze geholpen hadden kunnen worden." Even stopt hij. Hij kijkt even naar de twee om hun gezichten af te kunnen lezen.

Gwyndion kijkt somber terwijl hij hen hoort spreken en wanneer Bartholomeus hem aankijkt zegt hij "Ja daar voelde ik me ook ronduit vuil door...Ik ken eerlijkheidshalve weinig van ondoden dus ik wil het nog gelvoen dat ondood zijn de ziel schaadt maar hen op die manier te behandelen...Als grap tot admiraal benoemen, doden en bij het afval werpen...Ik heb geen idee hoe ik sommige mensen nu recht in de ogen moet kijken na wat er gebeurd is. Ik had gehoopt dat onze leiderschap de voet zou neerzetten om ons naar onze waarden van vrijheid en intelligentie te gedragen maar zoals je aangeeft Bartho ontbrak dat als ik beleefd blijf..."

"Er moet snel wat gebeuren, ik trek het leiderschap in twijfel, en dat doe ik niet snel." Hij kijkt ernstig. "Dat benoemen van Admiraal is iets waar diegene zelf mee kwam, ze kwamen binnen en claimden onze handelspost, zichzelf tot admiraal benoemende. Ik was een van de eersten om daar mee te spotten, en Arthuro had daar geen zin in dus die maakte er een eind aan. Ietwat luguber, maar ik kan niet zeggen dat ze er niet om vroegen." Hij wacht even. "Meer kan ik er eigenlijk niet van zeggen, de hele situatie daar, was fout, en nog lang niet voorbij. Die scherf, was er een van wie weet hoe veel? Dit was pas het begin, er komt nog veel meer, en ons leiderschap moet dan echt voor elkaar zijn anders overleven we het geen van allen."

Eydis knikt.
"Ja, ik stond erbij toen die ondode tot die functie werd verheven, al kan ik me herinneren dat hij Magistraal werd genoemd. Niet dat dat verder uit maakt; het blijft moord. Ik ben het ook met Bartho eens over het leiderschap. Van Sa'ved vind ik dat hij wel goed werk levert, maar verder ben ik er niet zo heel tevreden over, nee..."

Eydis schuift haar stoel achteruit zodat ze in een kastje achter haar kan rommelen. Ze haalt er een fles mede en drie glazen bokalen uit. Ze schenkt de drie glazen vol, ervan uitgaand dat de andere twee ook wel wat kunnen gebruiken gedurende dit ontmoedigende gesprek.

"Ik heb ook het gevoel dat deze ondodenkwestie zijn eind nog niet heeft bereikt. Ja, we hebben de shard onder handen genomen, maar wat is er met die magiërs gebeurd die hen aanstuurden? Daarnaast zijn er natuurlijk nog veel meer dingen waar we ons zorgen over kunnen maken, zoals Dracaris."

Eydis schudt haar hoofd mistroostig. "Dit belooft een spannende tijd te worden. Niet dat we anders gewend zijn op de Vortex. Alleen nu is ook onze eigen thuiswereld niet veilig..."

Gwyndion kijkt even verlegen en zegt dan "Mijn excuses, dat vand e admiraal had ik dan verkeerd begrepen. Dat verandert natuurlijk niets in het algemeen gebrek aaan respect, ik denk dat enkel de postbode waardig behandeld werd. Ik vrees ook dat de shard niet de enigste in zijn soort is, ik had gehoopt dat we een van de magiërs konden gevangennemen. Zo hadden we misschien meer informatie over de aard van de magie en de mogelijke oorsprong te krijgen. Ik vrees dat we nu een hoge prijs zullen moeten betalen om deze kennis alsnog te verkrijgen"

Hij kijkt even naar zijn voeten en zegt dan tegen Eydis "Ik ben onzeker of ik het met je eens ben over Sa'ved. Hij doet een deel goed werk en zal de factie helpen maar ik stel me vragen in welke mate dit gebeurt wanneer hij zelf niet gelooft dat dit het beste voor de factie is. Ik krijg alvast het gevoel dat hij zich als factieleider gedraagt...wat eerlijkheidshalve misschien wel nodig is...Voorts heb ik heb te vaak al bedenkelijke zaken zien doen, een ervaren ritualist zoals hij die "per ongeluk" de verkeerde entiteit oproept op Ela bijvoorbeeld. Ik ben mogelijk wel bevooroordeeld door al het gedoe tussen de Shadrach en Solar aanhangers."

Gwyndion kijkt even naar het glas maar duwt het dan weg met een verontschuldiging. "Als het een troost is kan er mogelijk onderdak gregeld worden voor een paar mensen op Gaia maar gans Muertach zou...problematisch zijn. Ik maak me overigens ook zorgen over eht chaos portaal, ik hoor steeds meer geruchten over de instabiliteit en de entiteit die erin opgesloten zit..."

Bartho kijkt bedenkelijk, maar er verschijnt een glimlach op zijn gezicht bij het verschijnen van een fles Mede. Hij richt zich tot Gwyndion. "bedenk dat de reactie van Shadrach niet vanuit het niets komt. Solar heeft weldegelijk een grote fout gemaakt; Moxy. Echter is hij daar al voor gestraft dus het zou klaar moeten zijn. Het zijn individuen nu die Solar dood willen hebben.

Maar dat is dat." Hij slaat zijn glas mede achterover alsof het limonade is. "Het Chaosportaal. Ik geloof dat er slechts 3 zegels meer op zitten, en dat het maken van die dingen vrijwillige offers vereist. Levensoffers... Als we iets niet willen is de terugkomst van Maladicta. Dat ding MOET dicht blijven!" Hij pakt het glas van Gwyndion die de mede afwees, en slaat ook deze achterover als limonade.

Gwyndion lacht zachtjes wanneer Bartho het glas mede ziet pakken voor zijn gezicht terug betrekt "Dat Solar fouten gemaakt heeft en maakt zal je me niet horen betwisten, onder 6 ogen wil ik gerust toegeven dat ik onzeker ben in welke mate mijn plaats bij Solar is. Volgelingen van Shadrach die wyvern leden van onze factiegrond aanvallen en ontvoeren om een servitar van Solar te kunnen folteren wordt echter een ander verhaal, iets waar ze nog voor moeten boeten."

Gwyndion haalt een boek uit zijn zak en bladert er even in "Ik heb ook van diverse bronnen gehoord dat er nog 3 chaoszegels zouden zijn hoewel er ook geruchten de ronde doen dat er een illusie zou zijn zodat zelfs dat aantal niet klopt." Gwyndion bijt even op zijn lip en kijkt dan verlegen wanneer hij zegt "De laatste keer op de vortex, toen Dracaris de gezichten geclaimd hadden, had iemand voorgesteld de chaosportaal te onderzoeken als alternatieve opdracht. Ik wist er toen nog weinig van en zag het gevaar er niet van in...6 entiteiten in de spiegel, elementals vermoed ik, probeerden een akkoord met me te sluiten, geld in ruil voor magische potentie. Ik vermoed dat deze entiteiten mensen proberen te binden om het portaal te openen? Ze gaven wel aan dat de deur op een kier stond wat hen toeliet te communiceren, met wat ik nu hoor is dat ngoal...zorgwekkend."

Eydis fronst. "Wie heeft jou precies gevraagd om het chaosportaal te onderzoeken? En waarom denk je dat het elementals zijn? Herkende je ze?" Ze zucht diep, even overmand door alle zorgen die de gebeurtenissen op zowel de Vortex als Muertach zelf bij haar naar boven halen. Ze schenkt de drie glazen, eentje voor haar zelf en twee voor Bartholomeus, opnieuw vol. Haar handen trillen lichtelijk.

"Ik ben ook bang voor wat er gaat gebeuren nu bekend is dat er één god zal moeten gaan sneuvelen. Ik vrees echt dat Solar niet lang meer heeft. Dat betekent ook dat ik me ernstige zorgen maak om Sophia. Alles in mij zegt dat we haar tegen haarzelf in bescherming moeten nemen, maar ik denk niet dat ze me dat uiteindelijk in dank af zal nemen.. Ik weet niet zo goed wat ik nou het beste kan doen, eigenlijk."

Ze pauzeert even en trekt dan een laatje open. Ze haalt er een document uit waar veel opgeschreven is, maar waar zo mogelijk nog veel meer op doorgekrast is.

"Dit is het raadsel waar we tijdens de Viering der Elementen mee geconfronteerd werden. Hij is allang opgelost, maar ik probeer alle aanwijzingen alsnog uit te vogelen. Zouden jullie me daarmee kunnen helpen? Misschien hebben jullie destijds het één en ander gehoord waar ik nog niets vanaf weet. Ik zal gerichte vragen stellen, hoor, want sommige aanwijzingen heb ik al opgelost."

"Als jij denkt dat het helpt, tuurlijk." Bartho neemt een glas mede en laat zich achterover zakken. Wachtend op wat komt.

Gwyndion wrijft even met zijn handen over zijn gezicht en zegt dan vermoeid "Ik vrees meer voor de veiligheid van Sophia dan deze van Solar. Ze staat de plannen van sommigen in de weg en ze zullen in haar uitschakelen de snelste weg vinden om Solar te schaden denk ik...Ik probeer haar ook zoveel mogelijk tegen haarzelf te beschermen maar dat is regelmatig makkelijker gezegd dan gedaan...Ik denk dat we vooral moeten zorgen dat ze niet alleen vertrekt en oppassen wanneer Malsar, Slang of de meester van Ravens haar benadert."

Gwyndion kijkt bezorgd naar Eydis en na een zachte zucht zegt hij "Ik denk niet dat het zo rechtlijnig is Eydis. We hebben reden om te geloven dat wat we zien en horen over Solar allesbehalve nauwkeurig is, dat er een schaduwspel gaande is. De waarheid achterhalen achter de werkelijke toestand zal echter een uitdaging vormen...".

"Ik vrees voor beide," zegt Eydis terwijl ze Gwyndion serieus aankijkt. "Met Sophia verliezen we een belangrijk factielid, maar vooral een goede vriendin. Met Solar verliezen we de laatste écht goede god en ik denk niet dat daar veel goeds uit voort zal komen. Daarnaast was het inderdaad al min of meer besloten dat Sophia niet meer alleen op pad mag. Ik hoop dat dit in het vervolg ook echt zo zal zijn." Ze strijkt even met haar handen over het vel papier dat voor haar op tafel ligt. "Ik denk ook niet dat het rechtlijnig is. Als ik één ding heb geleerd op de Vortex, is het dat Chaos veel meer aanwezig is dan we zouden willen, en dan bedoel ik ook in alle soorten en maten."

Ze zucht een keer diep, teneergeslagen door haar zorgen. Als ze weer opkijkt, is goed te zien hoe moe ze eruit ziet. Haar schouders hangen en ze heeft wallen onder haar ogen.

"Goed, dat raadsel," zegt ze nadat ze zichzelf mentaal wakker heeft geschud. "Ik zal met een makkelijkere beginnen. Die vrouwelijke factieleiders. Naar wat ik weet zijn er in totaal 5: Sintah van Wyvern, Bodica van Phoenix, Nim van Ent, Laiya van Gargoyle en Clarisse van Unicorn. Dan is Scarlett er nog van Dracaris, maar ik denk niet dat ik die hier mee kan tellen omdat het geen officiële factie is. De vraag is eigenlijk of Unicorn meetelt omdat het een spirituele factie is en de rest elementair. Wat denken jullie?"

Eydis kijkt de andere twee verwachtingsvol aan.