De Academie

Kychte stapt tijdens de woordenwisseling door de deur maar blijft alles nauwlettend volgen.
Geen woord, geen blik, en geen bloos verlaat Kychte zijn gelaat.

Als het tafereel zich heeft afgespeeld, geeft Kychte het doek met Dracaris erop aan Eydis, zegt geen woord, maar knikt bevestigend naar Eydis.

Loopt daarna naar Gwyndion en legt een hand op zijn schouder. Buigt zich voorwaarts en fluistert wat in zijn oor wat alleen verstaandbaar is voor Gwyndion.

Staat daarna rechtop, geeft een tevreden knik naar Gwyndion, en loopt neuriënd weg naar de stad.

Gwyndion schudt zijn hoofd en kijkt vol ongeloof naar Eydis wanneer ze hetzelfde verhaal vertelt zonder enig onderscheid tussen haar eigen inbeelding en de realiteit. haar woorden al snel wegfilterend bestudeert hij haar achterdochtig en doet een korte incantatie om zich te verzekeren dat ze geen Remnant is hoe herkenbaar het gedrag ook is.

Verzonken in gedachten heeft hij pas enige tijd later door dat zijn reistas terug bij hem is. Hij kijkt snel in de tas en haalt enigszins opgelicht en toch teleurgesteld adem dat de kist nog steeds verzegeld is. Wanneer Kychte nadert sluit hij algauw de tas en lijkt na het de woorden van Kychte enigszins aangesterkt en wandelt naar de tempel.

Met een tonnetje in zijn hand strompelt Quilh langzaam aan richting Bartholomeus z'n kamer. Er komt nu al een tijdje veel lawaai daar vandaan en hij is nieuwsgierig naar wat er aan de hand is.

"Dhe 'ell...ik kom 'ier an en all'z'z alll weer ssstil..." Mompelt hij, waar na hij een flinke slot van het tonnetje neemt. "Kan ikh 'ier gen ens meer russig drink-k-ken?!"