De Academie

Madd leunt naar voren en wijst met zijn wijsvinger naar Gwyndion.

"Je slaat de spijker op zijn kop, alleen wat dat alles beweegt, die passie die intensie daar ben ik op zoek naar. Dat wil ik aan wakkeren en vrijmaken bij een ieder. Dat is het mooiste en belangrijkste. Vandaar mijn vraag of je een goede nachtrust nodig hebt"

Madd leunt na dat te hebben gezegd weer terug in z'n stoel en kijkt weer aandachtig naar het schaakspel. Hij zet zijn paard in om door de verdediging van Gwyndion heen te komen.

"Zullen we de deal verhogen? Als ik win, laat ik je zien waar ik mijn kracht vandaan haal. En als jij wint, dan beantwoord ik elke vraag die je maar hebt. Hebben we een deal?"

Er verschijnt een fonkeling in zijn ogen wanneer hij zegt "Ah een goed streven, niets zo aangenaam als te ontdekken wat een persoon voortduwt, waarom ze hun keuzes maken. In zekere zin zou je die zoektocht naar antwoorden, naar kennis, mijn eigen passie kunnen noemen. Daar boet ik soms wel nachtrust voor in als dat us vraag is"

Gwyndion aarzelt even wanneer hij het voorstel van Madd hoort en verschuift dan zijn dame over het bord om zijn dekking over het bord te vergroten. "Ik vrees dat ik u onvoldoende ken om op dat aanbod in te gaan. Hoewel ik ook onderzoek poog te doen naar andere krachtbonnen laat uw voorstel veel ruimte voor mogelijk onbedoelde negatieve voorstellen. Ik stel voor dat ik uw vragen beantwoord indien u wint".

Madd bekijkt Gwyndion goed.

"U beboet u zeker, u ziet er slecht uit. Hoe kan een scherpe geest zonder een moment van rust."

Madd aarzelt geen moment om zijn volgende slag te slaan met een schaakstuk.

"Het spel wordt steeds interessanter, hopelijk heeft u er goed aangedaan minder rust te pakken?"

De man grimast naar Gwyndion

Ondertussen is Rafaël bezig met een aantal van zijn spullen in te pakken, het is duidelijk dat hij een moment van innerlijke rust vereist en lijkt gefrustreerd. Ook had hij bij de vraag van madd over vrouw en kinderen aan Gwyndion, razendsnel zijn hoofd naar hem omgedraait met een blik van frustratie.

Dan loopt hij richting de deur en kijkt zijwaarts naar Theodore.

"Ik gok dat Gwyndion nog wel even bezig gaat zijn, zou je een korte wandeling door de straten van Muertach met mij kunnen verdragen, Theodore?"

Rafaël's toon is serieus, maar niet dreigend, het is duidelijk dat hij wat dingen kwijt wilt.

Theodore trekt zijn gezicht uitdrukkingsloos en zegt redelijk monotoon maar toestemmend: ja laten we even gaan wandelen.
theodore loopt linksaf de kamer uit, als hij ziet dat het nagroeten van gwyndion niet gaat lukken en even schijnt een uitdrukking van teleurstelling door met een semi-geintresseerde/bezorgde blik aan de tegenspeler die beheerst en vooruitziend zijn schaakstuk bekijkt en soms verzet.

Madd kijkt naar de deur als de anderen de kamer verlaten.
Een simpele en beleefde knik volgd de mannen die de ruimte verlaten.

"Vrienden van u? Gwyndion

Rafaël kijkt één keer om naar madd en gwyndion als hij de kamer achter Theodore aan verlaat.

Gwyndion onderdrukt een geeuw en zegt dan "Slaap komt wel wanneer er tijd is, rusten gaat me nooit goed af wanneer er teveel doro mijn hoofd spookt".

Gwyndions gezicht betrekt even wanneer hij Theodore en Rafael ziet vertrekken "Vriend....dat is zo'n uniek woord, op elke wereld betekent het wel wat anders. Als u bedoelt of ik op goede termen ben met hen dan is het antwoord ja".

Gwyndion zet zijn ellebogen op tafel en leunt op zijn handen terwijl hij het schaakbord bestudeert.

Madd kijkt Gwyndion diep aan

"Zullen we het spel verder zetten in een betere omgeving? Je kunt uw rust goed gebruiken"

Madd staat op en wijst naar de sofa die daar staat.

"Met een uitgeruste geest, zult u scherper zijn"

De man zit verdiept in het schaakspel,plots realiseerd hij dat hij schaakmat staat.

Madd lacht hard op!
"Geweldig dit, fantastisch"
Hij staat op en steekt zijn hand uit naar Gwyndion.
"Goed gespeeld, zeer netjes. Vertel me, wat wil je? Jij hent gewonnen en ik heb een belofte gemaakt"

Gwyndion schudt met een glimlach de hand van Madd en dan bekijkt hij Madd serieus "Ik heb het gevoel dat u zich inhield...maar u had aangeboden dat ik u vragen mocht stellen. Dan lijkt me u beter leren kennen een goed begin, zoals ook u al aangaf is de innerlijke passie een van de boeiendste zaken om te ontdekken bij iemand."

Madd kijk geïntrigeerd naar Gwyndion

"Stel je vraag en ik antwoord, als u wilt kan ik het je ook laten zien?"

Madd wijst dan naar de sofa.

"u heeft gewonnen, dus u kiest"

Gwyndion staat recht en strekt zich even uit met enkele krakende geluiden en zet zich dan neer in de sofa met gevouwen handen. "Hoe moet ik de vraag verwoorden...wat beweegt u om op te staan, om banden met persnen te zoeken, om de pijn die u ervaart u niet te laten overweldigen?".

Madd laat een lach zien met de hoek van zijn mond. Hij loopt gebogen naar Gwyndion toe.

"Laat het me je zien"
met een klein handgebaar naar Gwyndion en er stromen woorden uit de mond van Madd die onverstaanbaar klinken

"In the name of the Drea..."
Gwyndion zakt weg en blijft leveloos liggen op de sofa.

De man stapt naar hem toe en legt zijn hand op het voorhoofd van Gwyndion en mompelt in de loze ruimte.

Madd en Gwyndion staan allebei in het kamertje waar zij zojuist het schaakspel hebben gespeeld.

Madd ademt diep en zwaar, veel energie verloren.

"Bedankt Gwyndion, Man van ontdekkende kennis. Dat lijkt mij een goede naam voor je"

Theodore en Rafael komen de kamer weer in nadat ze hadden opgemerkt dat het opvallend stil was geworden, vanuit een paar vertrekken ernaast.

Terwijll Rafael op Madd the Dogg afloopt, buig ik mij over gwyndion heen: By the powers of air I descern your wounds and inflictions..

Op dat moment komen Rafaël en Theodore de kamer weer binnen, Rafaël loopt rechtstreeks op Madd af, terwijl Theodore zich op Gwyndion richt.

Razendsnel trekt Rafaël zijn zwaard in de ene hand en zijn mace in de andere geeft een schijnbeweging met zijn zwaardhand snel opgevolgd door een niet-dodelijke knockoutslag van zijn mace richting het achterhoofd van Madd.

Gwyndion knippert slaperig wanneer hij Theodore boven zich zeit. Wanneer hij echter Rafaël naar Madd ziet lopen met getrokken wapens rollen de woorden voor een wind blast snel over zijn lippen.

Madd kijkt verbaasd naar de snelle actie die ondernomen werd door Rafaël.

Zodra de slag van Rafaël zou moeten raken, lijkt Madd niet op de desbetreffende plek te staan (Displacement)

Madd stap naar achter, weg van Rafaël.
De man staat gebogen en hijgt en ademt diep.

"Beste man, herhaal nog eens zo'n ondernemening en je ergste nachtmerrie komt uit!"

Rafaël word door de windvlaag van de grond gehaalt nadat hij met verbaasde blik zijn doel zag verdwijnen als sneeuw voor de zon. Hij vliegt met een krakend geluid tegen de muur aan, de lucht uit zijn longen halend, knielt hij hoestend, handen steunend op de grond. Dan wanneer hij eindelijk weer zijn adem gevonden heeft.

"Jij, blijft weg...*hoest* bij mijn*kuchkuch* vrienden."

Wijzend met de punt van zwaard alweer half staand, maar duidelijk niet meer van plan dan waarschuwen.

Madd staat nog steeds gebogen, hij maakt een aaiende beweging naast zich.

"kalm aan, je hoeft hem niet aan te vallen. Braaf!"

Zijn ogen schieten heen en weer, naar alle deelnemers in de kamer.

"Wat in de wereld is dit voor achterlijke manier om iemand te verwelkomen?"

Gwyndion loopt bezorgd naar Rafael en knielt naast hem. Hij onderzoekt hem bezorgd op verwondingen "Mijn excuses Rafael.....ik moet onbedoeld meer energie in de spreuk gestoken hebben dan ik bedoelde." Hij kijkt rond zich heen en gebeurt Theodore om Rafael verder te onderzoeken "Ik dank jullie voor je bezorgdheid en hoewel zijn methodes....uniek...zijn heeft hij geen slechte bedoelingen. Ik wenste dan ook enkel bloedvergieten te voorkomen".

Verbaast kijk ik van Gwyndion naar rafael.
Dan volgt een vlaag van opluchting op mijn gezicht.
Ik ben blij te zien dat je niks mankeert.
op vriendelijke toon maar met een subtiele vlaag van sarcasme.
De methodes zijn inderdaad uniek, om een vriend schijnbaar levenloos op de grond te zien liggen.
Naar gwyndion verklarend gesproken: De laatste keer dat dit gebeurde op de vortex staat me nog helder in het geheugen gegrift, de reden dat ik je eigenlijk op kwam zoeken.

Gwyndion, zou je mij misschien kunnen voorstellen aan onze gast? (uitgesproken met een lichte verwondering in de stem).
*ik rijk mijn hand uit dat gwyndion op kan staan*

Hevig hoestend staat Rafaël op, verbazing toont zich nu op zijn gezicht, en kijkt vragend maar met een pijnlijke blik naar Gwyndion.

"Wacht even, er was dus niets aan de hand?"

Gwyndion zet zich langzaam recht, hij staat wankelend en zegt dan "Ik heb Madd hierover ook al aangesproken, ik heb hem net niet aangevallen toen hij zijn magie gebruikte en dan nog vooral omdat ik niet in de mogelijkheid was..." hierbij werpt hij Madd een afkeurende blik. "Hij handelde met goede intenties maar erg spontaan, het was aangenaam om Ta'bir terug te zien...".

Na enkele momenten van stilte gaat hij in op Theodore's vraag. "Hij wenst me enkele zaken te tonen die beter als concepten getoond kunnen worden op een mentaal niveau. Hoewel zijn methodes niet de meest uitnodigende zijn ben ik er wel van overtuigd dat zijn intenties goed zijn. Hij is iemand die sterk gelooft in de innerlijke kracht van personen en hun wil aanmoedigen deze te ontdekken in plaats van enkel te berusten op andere krachten". Hierbij kijkt hij even naar Madd "Verwoord ik het zo goed?".